زینب غلامی، از برگزیدگان دومین مسابقه داستان‌نویسی خودنویس و نویسنده اثر «ماشیح» یادداشتی بر کتاب «میرزا مقنی گورکن» اولین نوشتۀ علی درزی، نفر اول مسابقه داستان‌نویسی نشرسرای خودنویس نوشته است که در ادامه می‌خوانیم:
مرگ حقیقتی است که بسیاری از افراد خواهان شناخت و حتی پیش بینی آن هستند، اما مسئله ی بزرگ این است که عدم شناخت مرگ سبب می شود ترس همیشه همراه با آن باشد.
حالا چشم هایتان را ببندید و یک تصویر را در ذهن خود بکشید: مردی در شهر، مرگ افراد را پیش یینی می کند.
چه احساسی خواهید داشت؟ ترس؟ دلهره؟ یا هیجان از پیش بینی؟
میرزا مقنی گورکن همان مرد است، مردی که ناخواسته در روستای کوچک جیران، پیش ازهمه بوی مرگ را احساس می کند.
داستان آن قدرهیجان انگیز است که درهمان ابتدا می تواند شما را با خود همراه کند. و ازهمه مهم تر، روستای جیران به قدری خوب توصیف شده است که شما می توانید سفری کوتاه به درون داستان داشته باشید.
با این حال مراقب باشید، قرار نیست درهمان ابتدا همه چیز را درباره ی میرزا مقنی بدانید. علی درزی کارش را خوب بلد است، می گذارد شخصیت آرام آرام خودش را نشان بدهد ، او حتی گذشته ی میرزا را می گذارد برای صفحات پایانی کتاب و شما را مجبور به ماندن در روستای جیران می کند.
اما نکته ی قابل توجه کتاب تنها میرزا نیست، مردم روستا و رفتار هایشان نسبت به میرزا، نیز جذاب است، مردمانی که یک روز دوست داشتند زمان مرگ خود را بدانند حالا از میرزا فراری اند. به قولی رسیده اند به جایی که : بی خبری، خوش خبری است! رسیده اند به جایی که می خواهند در مقابل تلنگر کر شوند تا به همان روزمرگی و فراموشی خود ادامه دهند.
شاید باید شخصیت خودمان را در میان این مردمان جستجو کنیم. ما چه قدر آماده ایم؟ تا چه اندازه دوست داریم بدانیم چه زمانی تمام می شویم؟ ایا فکری به حال زار خود کرده ایم؟
علی درزی با این رمان، سفری درونی را برای شما رقم می زند، سفری که در نهایت شما را می رساند به سوالاتی که باید هرچه سریع تربه دنبال پاسخ هایش بدوید.
رمان میرزا مقنی گورکن اثری است از علی درزی که توسط انتشارات خودنویس به چاپ رسیده است. اثری که تا مدتی طولانی شما را رها نخواهد کرد و ماه ها می توانید در سرزمین آدم های جیران زندگی کنید.
