کتاب «تنها در سامسون» نوشتهی ترکان قربانزاده، از آثار برگزیدهی اولین مسابقهی داستاننویسی خودنویس است که توسط نشر صاد منتشر شده است. این اثر روایتی واقعی از سرگذشت نویسنده است که به نگارش در آمده است.
روایت جذاب و هیجانانگیز این کتاب با استقبال مخاطبان روبرو شده و «تنها در سامسون» را به یکی از پرفروشهای نشر صاد تبدیل کرده است.
چه شد که تصمیم گرفتید این ماجرا را به صورت داستان بنویسید؟
همانطور که در شروع داستان هم به آن اشاره کردم، از طریق یک صفحهی خبری سیاسی استوریهایی دیدم که موضوع آن به موضوع خاطرهی من مرتبط بود. یادآوری این موضوع باعث شد که تصمیم بگیرم داستان را در قالب 20 الی 30 استورینوشت با چند عکس یادگاری که در آرشیوم بودند با دوستانم به اشتراک بگذارم. بعد از خواندن آن بعضی از دوستانم بازخورد خیلی خوبی داشتند و مرا تشویق کردند که این ماجرا را به صورت داستان بنویسم و برای چاپ آن اقدام کنم.
– چگونه با مسابقهی خودنویس آشنا شدید؟
چند روز بعد از تعریف ماجرا در صفحهی اینستاگرامم و تشویق دوستانم برای چاپ آن، از طریق صفحهی خانم لواسانی تبلیغ مسابقهی خودنویس را دیدم و این شد که جرقهی ارسال این خاطره به مسابقه در ذهنم زده شد.
– نگارش «تنها در سامسون» چه مدتزمان طول کشید؟
نگارش متن اولیه حدود یکی دو روز طول کشید جمعبندی و ارسال به مسابقه و بازنویسی و یکسری اصلاحات هم یک هفته طول کشید.
– آیا این داستان عجیب و جذاب میتواند ادامه داشته باشد؟
بله میتواند ادامه داشته باشد ولی به شرط اینکه از قوهی تخیلم استفاده کنم و اصول داستاننویسی را یاد بگیرم. چون 70 الی 80 درصد داستانی که در این کتاب نوشته شده، واقعیست و قوهی تخیل خیلی در آن دخیل نبوده و یک سری ضعفهای نویسندگی هم در آن مشهود است که اگر بتوانم اینها را رفع کنم ادامهاش دور از انتظار نخواهد بود.
– کتاب شما چه پیامی را به خواننده منتقل میکند؟
پیام اصلی داستان به نظرم خیلی روشن است ولی یکسری برداشتها و پیامهای جذاب هم در نوشتههای مخاطبان و خوانندگان دیدم و بهترین نوشتهای که راجعبه کتابم خواندم یادداشت آقای علیالله سلیمی در این خصوص بود.
– واکنش اطرافیان بعد از اینکه از این ماجرا مطلع شدند، چه بود؟
واکنش دوستان و آشنایان نزدیکم مثبت بود و بعد از شنیدن آن خیلی هیجان داشتند و از نظرشان خیلی جذاب بود و مدام سوالهای بیشتر از من میپرسیدند و دوست داشتند جزییات بیشتری بدانند و خیلیها تاسف خوردند که چرا داستان را به صورت کوتاه نوشتم و معتقد بودند که میتوانستم خیلی بیشتر به آن بپردازم و به شکل رمان چاپ کنم. ولی واکنش خانوادهام بعد از چاپشدن کتاب کمی منفی بود به این دلیل که یکسری نگرانیها داشتند که آن نگرانیها را به اطلاع آقای فلاح هاشمی مدیر نشرسرای خودنویس رساندم و ایشان ترتیب اثر دادند و نگرانی ها برطرف شد.
– نشرسرای خودنویس چه تاثیری در تشویق و حمایت شما داشته تا این اثر به مرحلهی نشر برسد؟
تمام حمایت اصلی و پشتوانه و تمام کارهایی که در جهت انتشار این اثر شکل گرفته همه از طرف نشرسرای خودنویس بوده و من از این مجموعه بار دیگر تشکر و قدردانی میکنم.
