به گزارش روابط‌عمومی نشر سرای خودنویس ، علی درزی متولد خردادماه سال 67 در شهرستان کردکوی استان گلستان و دانش‌آموخته‌ی کارشناسی کامپیوتر است.
وی در اولین مسابقه خودنویس، با اثر «میرزامقنی گورکن» شرکت و مقام اول مسابقه را کسب کرد. اثر او اردی‌بهشت امسال توسط نشرسرای خودنویس به چاپ رسید.
– کتاب میرزا مقنی گورکن چه داستانی را روایت می‌کند؟
ــ میرزا مقنی گورکن داستان پیرمردی‌ست که به واسطه‌ی خواب‌هایش چند ساعت جلوتر، از مرگ برخی اهالی روستا باخبر می‌شود و جان آن‌ها را نجات می‌دهد.
– چطور شد این موضوع را برای نوشتن انتخاب کردید؟
ــ ایده‌ی این داستان بعد از دیدن یک گورکن – که در حال کندن قبر متوفی بود- به‌ذهنم رسید.
– داستان در روستایی به نام جیران شکل می‌گیرد، چه شد که این روستا را برای موقعیت داستان‌تان انتخاب کردید؟
ــ من در دوران خدمت سربازی مامور ابلاغ دادگستری بودم، نامه‌های 11 روستا را من پخش می‌کردم، جیران وجود خارجی ندارد و من آن را از روی این 11 روستا ساختم.
– آیا شخصیت‌های داستان هویت واقعی دارند؟
ــ همه‌ی شخصیت‌ها ساختگی هستند.
– داستان شما قرار است چه پیامی به خوانندگان کتاب برساند؟
ــ شاید نظر خواننده‌ها راجع به این مطلب مهم‌تر است، اما من سعی کردم یکی از دغدغه‌هایی که از دیرباز با ما بوده و هست، یعنی مرگ را در چارچوب یک داستان محلی و شخصیت‌های کاملا امروزی در فضای روستایی بیان کنم، و نیز موضوعات جانبیِ گوناگونی که هر کدام برای خواننده می‌تواند درگیرکننده باشد.
– نوشتن این داستان در چه مدت‌زمانی انجام شد؟
ــ از دیدن آن گورکن تا روز داوریِ نهایی مسابقه‌ی خودنویس، فکر کنم چیزی حدود شانزده ماه طول کشید، و بعد از اختتامیه چند باری ویرایش شد که در نهایت آقای شرفی‌خبوشان زحمت سرویراستاری آن را کشیدند.
– چه شد که در مسابقه خودنویس شرکت کردید؟
ــ یقیناً بخش جایزه‌ی این مسابقه وسوسه‌انگیز بود اما بخش دیگری هم وجود داشت؛ یکی از بزرگ‌ترین معضل‌ها برای نوقلم‌ها، پیدا کردن یک منتقد است، منتقدی که از روی حوصله داستان را بخواند و آن را نقد کند، یکی از دلخوشی‌هایم این بود که بالاخره یک نفر به‌جز دوستان و اطرافیان، یعنی کسی که مهارت و دانش این کار را دارد و داور یک مسابقه است، داستان من را می‌خواند.
– آیا روزی که در این مسابقه شرکت کردید فکرش را می‌کردید کتاب شما چاپ و منتشر شود؟
ــ نه، واقعاً چنین فکری نمی‌کردم.
– پیش از شرکت در مسابقه‌ی خودنویس به فکر چاپ کتابی از خودتان بودید؟
ــ قصد داشتم یک مجموعه‌ی داستان کوتاه بنویسم و آن را برای ناشرها بفرستم، وقتی نوشتن میرزا را شروع کردم در ذهن داشتم یک مجموعه داستان با محوریت جیران و اهالی‌اش مثل عزاداران بیل بنویسم.
– واکنش خانواده و نزدیکان‌تان بعد از انتشار کتاب چه بود؟
ــ روزی که مشخص شد قرار است کتابم چاپ شود، بیشتر اطرافیانم غافل‌گیر شدند، چون جز چندنفری محدود، از فعالیت نوشتن من باخبر نبودند.
– کتاب دیگری در دست چاپ یا در حال نوشتن دارید؟
ــ در حین نوشتن میرزا، ایده‌ی یک نمایشنامه (گفت‌و‌گو در کوچه‌های سنگواره‌ای شهر کور) به ذهنم رسید که اخیراً نوشتن آن را به اتمام رسانده‌ام، و در حال حاضر روی نمایشنامه‌ای کار می‌کنم که شخصیت اصلی نمایشنامه «ننه حسن» است، همان شخصیتی که میرزا یک بار قبلا از دست سگ‌های ولگرد جیران نجاتش داده بود!
– نظرتان را درباره نشرسرای خودنویس بگویید و اینکه فکر می‌کنید تفاوت این جایزه و برنامه‌های این نشرسرا با جوایز مشابه در چیست؟
– این پاسخ را به عنوان نفر اول مسابقه پیشین خودنویس نمی‌گویم، ان‌شاءالله نفرات برگزیده دومین مسابقه خودنویس با حضور در کارگاه‌ها؛ هدفمندی، برنامه‌ریزی و از همه مهم‌تر ایجاد انگیزه و باوری را که خودنویس به آن‌ها می‌دهد را تجربه می‌کنند. مسابقاتی دیده‌ام که لیست نهایی برای برندگان اعلام کردند، اما دیگر هیچ‌وقت خبری از آن‌ها نشد. فکر کنم وجه تمایز خودنویس با دیگر مسابقه‌هایی که دیدم، کشف و رشد استعداد نویسندگی است، البته رشد نه به معنی به وجود آمدن یک نویسنده مثل استاد کارگاه، بلکه به معنی آموزش دادن قالب‌ها، تکنیک‌ها، اصول اولیه، پیدا کردن ضعف و قوت داستان و هرس شدن داستان است. و در آخر باید بگویم یکی از بهترین ساعاتی که به عنوان کلاس درس تجربه کرده‌ام، کلاس‌های استاد محمدمهدی رسولی و دوستانی که با هم حضور داشتیم بود، واقعا لحظات نابی بود.
– شما اهل کتاب و کتابخوانی هستید؛ نویسنده مورد علاقه‌تان کیست؟
ــ وقتی از یک حدی بیشتر کتاب می‌خوانی یا فیلم می‌بینی، انتخاب بهترین رمان، فیلم، بازیگر، کارگردان و نویسنده خیلی خیلی سخت می‌شود، اما اگر بخواهم انتخاب کنم، کافکا و مارکز را باهم به عنوان بهترین نویسنده انتخاب می‌کنم.
– حرفی دارید برای افرادی که دوست دارند روزی کتابشان چاپ شود؟
ــ همه ما می‌دانیم که چاپ‌کردن کتاب برای نوقلم (توسط خودِ نویسنده) کار چندان سختی نیست و برعکس چاپ شدن آن (توسط ناشر) یک امر بسیار دشوارِ نزدیک به محال است و اما چه کاری لذت بخش‌تر از انجام یک امرِ محال؟! و اینکه تا می‌توانند کتاب آموزش نویسندگی بخوانند، اصلا از این امر غافل نشوند.
کتاب میرزا مقنی گورکن اولین اثر علی درزی در 80 صفحه از سوی نشرسرای خودنویس حامیِ استعدادهای نوقلم ایران، در دو نسخه‌ی کاغذی و الکترونیکی منتشر شده است. برای تهیه‌ی نسخه کاغذی کتاب می‌توانید با دفتر نشر صاد به شماره 02186052996 تماس بگیرید. نسخه‌ی الکترونیکیِ آن نیز در طاقچه موجود است.
